ไกลสุดฟ้าพายุโหมกระหน่ำ ข้าไม่เคยหวั่นไหว
สุดแผ่นน้ำในมหาสมุทร ข้าไม่เคยกลัวใคร
* เหนือฟ้ายังมีฟ้า คนล้มไม่เคยข้าม
ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ให้รู้กันเอาไว้
** ปล้นลอยฟ้า ข้าจะปล้นลอยฟ้า
ให้มันรู้ว่าคนจริงวัดกันตรงที่ใจ
ความมืดมิดหลงอยู่ในอำนาจ โหยหาแย่งชิงกันไป
จะดีจะเลวมันต้องมีสัจจะ ตราบที่ยังมีลมหายใจ
ซ้ำ (*, **)
ปล้นลอยฟ้า