หัวใจ เหมือนกำลังจมกลางทะเล
ว้าเหว่ แทบไม่มีน้ำตาให้ไหล
หายใจ ทั้งที่ไม่มีแรงให้ไป
หมดกำลังแล้วใจ

*เหมือนโดนฉุดดึงให้จมดิ่งลงไป
ในหุบเหวมืดมนไม่เห็นใคร
พร้อมกับใจที่มันแตกสลาย
ทำไมต้องเป็นแบบนี้

**นี่หรือคือความรัก ที่ฉันเคยไขว่คว้ามากอด
รักเธอเพียงใด ก็ไม่เคยพอ ให้เธอไม่ไป
สุดท้ายเธอก็เลือกเขา ปล่อยฉันให้ต้องไม่มีใคร
ทุ่มเทสักเพียงไหน มันก็พังทลาย ไม่มีเหลือเลย (ไม่มีทางไหนที่จะเหมือนเดิม)
alone alone alone alone alone alone

ถึงวัน ที่ต้องอยู่คนเดียวให้เป็น
ยากเย็น ซักเท่าไหร่ต้องทนให้ไหว
เสียใจ ที่มันพังทลายลงไป
อยากจะแก้ไข แต่มันก็สาย

(ซ้ำ*/**)